Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Το σύστημα του χρέους και η περίπτωση της Ρωσίας





















Όλα τα κράτη του πλανήτη πληρώνουν φόρο υποτελείας στις Η.Π.Α. μέσω του τοκογλυφικού καπιταλισμού, όπως κάποτε οι κατακτημένες από τη Ρώμη επαρχίες της – κάτι που θέλει να αλλάξει η Ρωσία, διεκδικώντας την εθνική της κυριαρχία

Το σύστημα του χρέους


Πηγή : analyst.gr 

«Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του». (Rothschild)
.

Ανάλυση

 

Στα δυτικά πανεπιστήμια σπάνια διδάσκονται μαθήματα μακροοικονομίας που έχουν άμεση σχέση με το χρήμα – ευρύτερα με τη δημιουργία του από το πουθενά, εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών σε ποσοστό της τάξης του 10% με το πάτημα ενός κουμπιού, κυρίως όμως από τις εμπορικές, σε ποσοστό 90%, μέσω της παροχής δανείων (ανάλυση).

Με τον μαγικό αυτό τρόπο πάντως οι άνθρωποι μετατρέπονται σε σκλάβους χρέους, ενώ το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο στηρίζεται κυρίως στο δολάριο, έχει αναδειχθεί στον απόλυτο κυρίαρχο του σύμπαντος – επίσης, στο βασικότερο στήριγμα της αμερικανικής ηγεμονίας στον πλανήτη.

Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι μόνο η Ρωσία ή/και η Κίνα, οι οποίες προσπαθούν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τις υποχρεώνει να υπακούουν στις εντολές της υπερδύναμης – για να μην γίνουν στόχος των χρηματοπιστωτικών της επιθέσεων. Κάτι ανάλογο προσπαθεί επίσης η Ελβετία, με την υιοθέτηση του πλήρους χρήματος (άρθρο) – ενώ όλο και περισσότερα κράτη επιθυμούν να ανακτήσουν το προνόμιο της έκδοσης χρημάτων, το οποίο έχουν παραδώσει στις κεντρικές τράπεζες που ελέγχονται από το σύστημα της BIS.

Στα πλαίσια αυτά έχει ενδιαφέρον ο ιδιαίτερος τρόπος, με τον οποίο διδάσκονται τα μακροοικονομικά στη Ρωσία – σε μία χώρα που προετοιμάζεται να διεξάγει τη μάχη των μαχών εναντίον του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και του δολαρίου, στην προσπάθεια της να δημιουργήσει έναν δεύτερο, εναλλακτικό πόλο στον πλανήτη. Αναλυτικότερα (πηγή) τα εξής:
.

Το σύστημα της δημιουργίας χρεών

Αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ "Ο Ασκός του Αιόλου"

«Ο Ασκός του Αιόλου»



«Συναντήσαμε ανθρώπους που πίστευαν ότι το ρεύμα που έχουν στο σπίτι τους έρχεται απευθείας από τις ανεμογεννήτριες. Αυτό είναι ένα ψέμα που προωθούν σκόπιμα οι εταιρείες. Το κοινό όμως δεν γνωρίζει ότι το ρεύμα παράγεται όταν φυσάει -και μάλιστα υπό τις κατάλληλες συνθήκες- και ότι το παραγόμενο ρεύμα που διοχετεύεται στο δίκτυο είναι μεταβλητό, οπότε χρειάζεται να σταθεροποιηθεί. Οσο περισσότερο ρεύμα παράγεται από τις ανεμογεννήτριες, λοιπόν, τόσο πιο πολλοί συμβατικοί σταθμοί λιγνίτη χρειάζονται για να σταθεροποιηθεί και να περάσει ομαλά στο δίκτυο», επισημαίνει ο Νασίμ Αλάτρας.

Πηγή: Save Skouries

Αναλυτική παρουσίαση του ντοκιμαντέρ "Ο Ασκός του Αιόλου" και των συντελεστών του, μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του ντοκιμαντέρ : http://askosaiolou.com/#!//
Windbag of Aeolus from Askos Aiolou on Vimeo.

Fragment of the in production documentary film "Windbag of Aeolus"

You cannot conceive the beauty or the ugliness of this world when you are observing it from a distance. You have to approach, dive into its depths and explore…it is only then that awareness and objectiveness are acquired.

Green growth was introduced to Greece round the early ‘80s, when E.U. directives applied to Greek Government energy policy led to the installation of the first wind farm. Since then the number of wind farms has been increasing at an immense rate. The incentive for this investigation was the observation of wind turbines being inconsiderately dispersed across invaluable regions of the mainland and the islands of Greece, in the name of clean, “green energy”.

The main objective of this documentary is to shed light on the environmental, financial and social consequences of this policy and the aftermath of the so-called “high priority” investments supported by huge subsidies.

Αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ "Ο Ασκός του Αιόλου"

Δεν μπορείς να συλλάβεις την ομορφιά ή την ασχήμια αυτού του κόσμου όταν τον παρατηρείς από απόσταση. Θα πρέπει να τον προσεγγίσεις, να καταδυθείς στα βάθη του και να τον εξερευνήσεις ... είναι μόνο τότε που αποκτώνται η ευαισθητοποίηση και η αντικειμενικότητα.

Η «Πράσινη ανάπτυξη» εισήχθη στην Ελλάδα γύρω στις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν οι Ευρωπαϊκές  Οδηγίες που εφαρμόστηκαν από την ενεργειακή πολιτική της Ελληνικής Κυβέρνησης οδήγησαν στην εγκατάσταση του πρώτου αιολικού πάρκου. Το κίνητρο για αυτή την έρευνα ήταν η παρατήρηση των ανεμογεννητριών που βρίσκονται αλόγιστα διασκορπισμένες σε ανεκτίμητες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας και των νησιών της Ελλάδας, στο όνομα της καθαρής, «πράσινης ενέργειας».

Ο κύριος στόχος αυτού του ντοκιμαντέρ είναι να ρίξει φως σχετικά με τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της πολιτικής αυτής και τις συνέπειες των  λεγόμενων επενδύσεων «υψηλής προτεραιότητας» που υποστηρίζονται από τεράστιες επιδοτήσεις.
(Η μετάφραση έγινε από το blog "για την κοινωνική αριστερά") 

Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Βαρουφάκης - Γκάλμπρεϊθ απαντούν στους επικριτές τους μέσω της «Εφ.Συν.»























Γιάνης Βαρουφάκης και Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ σηκώνουν το γάντι: Μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις, που έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης και του Grexit, δεν είχαν σχέδιο αντίδρασης

Πηγή : efsyn.gr  9.7.2016


Συντάκτης: Γιάνης Βαρουφάκης και Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ

Το 2010, όταν το ελληνικό κράτος πτώχευσε, η Ε.Ε. έστειλε στην Αθήνα δικαστικούς κλητήρες, τη νεοσύστατη τότε τρόικα, θέτοντας τον ελληνικό λαό ενώπιον αμείλικτου διλήμματος: Ενστερνισμός του Δόγματος της Υποταγής στην τρόικα – επιλογή που πρέσβευε το (υπεύθυνο για την πτώχευση) ολιγαρχικό κατεστημένο ή Ορθολογική Ανυπακοή – επιλογή που απαιτούσε κυβέρνηση έτοιμη και ικανή να εκπονήσει πλάνο σύγκρουσης με την τρόικα

Για τέσσερα χρόνια ο ελληνικός λαός δοκίμασε, με τρεις πρωθυπουργούς και τέσσερις κυβερνήσεις, το Δόγμα της Υποταγής, ελπίζοντας ότι οι θυσίες θα έφερναν την ανάκαμψη. Ανάκαμψη όμως δεν υπήρξε, ακριβώς επειδή στόχος των κλητήρων της τρόικας δεν ήταν ούτε να διασωθεί το Δημόσιο, ούτε να μεταρρυθμιστεί η ελληνική οικονομία, ούτε καν να πάρουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι τα χρήματά τους πίσω (εάν ενδιαφέρονταν γι’ αυτό, θα συζητούσαν το 2015 τις σοβαρές προτάσεις μας για μεταρρυθμίσεις σε αναπτυξιακή κατεύθυνση).

Στόχος των κλητήρων της τρόικας ήταν ένας: η κατάσχεση εκ μέρους γερμανικών επιχειρήσεων, αρπακτικών ταμείων κ.λπ. των δελεαστικότερων κομματιών της περιουσίας του Δημοσίου, των ελληνικών επιχειρήσεων, ακόμα και των νοικοκυριών. Σε αυτό ομονοούν όλα τα μέρη της τρόικας: ΔΝΤ, Βερολίνο, Φρανκφούρτη και Βρυξέλλες.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

Δημήτρης Κλούρας, Πρώην γενικός γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας: «Δεν υπάρχει Ελλάδα πια»


Αναδημοσιεύουμε από pitsirikos.net


Ο Δημήτρης Κλούρας ήταν γενικός γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας. Δεν ήταν …συνεργάσιμος -δεν υπέγραφε ό,τι του έλεγαν- και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση τον περασμένο Αύγουστο.
Ο Δημήτρης Κλούρας εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, όταν διερευνούσε -μεταξύ άλλων- την υπόθεση των 28 ακινήτων που ανήκαν στο Δημόσιο και, αφού πωλήθηκαν σε ιδιώτες με αξία πολύ κατώτερη της αντικειμενικής, μισθώθηκαν από το Δημόσιο με άκρως ετεροβαρείς γι’ αυτό όρους.

Στο βίντεο, ο Δημήτρης Κλούρας μιλάει στο Λυκαβηττό στην εκδήλωση της Πλεύσης Ελευθερίας για την επέτειο του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.

Δείτε αυτό το βίντεο.
Το θεωρώ αισιόδοξο.

Υπάρχουν κι αυτοί οι Έλληνες που δεν ξεπουλήθηκαν.
Και επιμένουν.
Εγώ με αυτούς θέλω να είμαι. 

pitsirikos.net

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

Οχι άλλη μία επέτειος ήττας


































Σύνταγμα 3.7.2015. Η συγκέντρωση του ΟΧΙ. Μια από τις μεγαλύτερες και πιό ενθουσιώδεις συγκεντρώσεις από τη μεταπολίτευση.

Ένα χρόνο μετά το δημοψήφισμα που έδωσε στο ΟΧΙ 61,31%...

Να μη σας χαλάσουμε την ωραία ατμόσφαιρα αλλά όσοι κατέβουν σήμερα στις συγκεντρώσεις ας προετοιμαστούν ψυχολογικά και ας μην πάρουν το αποτέλεσμα της συμμετοχής σαν τελεσίδικη δυνατότητα αντίστασης της κοινωνίας. 

Η 5η Ιούλη του 2015 ανέδειξε το γεγονός πως μόνο η εξουσία μέχρι στιγμής μπορεί να θέτει τα διλήμματα με τρόπο που διχάζουν - συσπειρώνουν τα κοινωνικά συμφέροντα. 

Και μπορεί ο Τσίπρας να έβαλε το δίλημμα του ΟΧΙ για να σώσει απλά το τομάρι του αλλά η αριστερά αποδεικνύει πως δεν έχει ούτε αυτή τη στοιχειώδη ευφυία. 

Αντί να καταλάβει την πλατεία συντάγματος και να την μετατρέψει σε βήμα κριτικής και αποτίμησης του ενός χρόνου από το μεγάλο ΟΧΙ του λαού επιχειρεί απλά να καταγράψει τον θλιβερό, ηττημένο εαυτό της στους δρόμους μιας πόλης σε απόγνωση και παραίτηση. 

Τί να περιμένεις όμως από μια ΛΑΕ που μόλις ολοκλήρωσε την ιδρυτική της συνδιάσκεψη - καρικατούρα με περιχαράκωση από την κοινωνία, με αντιδημοκρατική οργανωτική συγκρότηση της πολιτικής αριστοκρατίας που την ελέγχει και με μόνο σχέδιο την κοινοβουλευτική αποκατάσταση των στελεχών της; 

Ή τί να περιμένεις από την "Πλεύση Ελευθερίας" πέρα από την αποκατάσταση της καρατομημένης πλήν τίμιας και μαχητικής της επικεφαλής; 

Από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ό,τι περίμενες, περιμένεις. Δεν μπορεί να δημιουργήσει καμία κοινωνική έκπληξη. 

Το ΚΚΕ είναι η βαθειά δύναμη του καθεστώτος άρα στηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με διάφορα τσαλιμάκια για να εξαπατάει όπως πάντα το καθορισμένο από το καθεστώς ποσοστό της κοινωνικής του επιρροής. 

Τί απομένει; 

Η κοινωνική έκρηξη που ταξιδεύει ήδη απ' το μέλλον και έρχεται να μας συναντήσει και που πρέπει να μην μας βρεί κλεισμένους σπίτια μας. Δε θα συμβεί σήμερα αλλά θα συμβεί. Καλή δύναμη.